بررسی علت ناامیدی این روزهای مردم از بعد جامعه‌شناسی در گفت‌گو با امان‌الله قرایی مقدم، آسیب‌شناس اجتماعی:
متاسفانه این پدیده مربوط به امروز و دیروز نیست، در تاریخ ایران شدت و ضعف داشته است. هرگاه جامعه دچار نومیدی و یاس شده باشد و چشم‌انداز روشنی نسبت به جامعه نبیند بدبین خواه شد. این بدبینی، یاس و ناامیدی، اثرات روحی، روانی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میگذارد. یعنی فقط یک بعد ندارد که به تنهایی بگوییم، یاس و ناامیدی فقط حالت روانی را به هم می‌زند. اگر حالت روانی را به هم بزند، میزان کارایی و بازدهی کافی در سازمان‌ها، کارخانه‌ها، کارگاه‌ها پیدا می‌شود. در نتیجه، وقتی کارگر از نظر روحی و روانی ناراضی است، فکر تامین معاش خود و خانواده است، بریده می‌شود. بنابراین بازدهی کار پایین می‌آید. اثرات سیاسی هم آن است که بدبینی و نفرت ورزی نسبت به نظام حکومتی، امال حکومت، مدیران و سازماندهنگان و هیات حاکمه جامعه به وجود می‌آورد. همچنین، زمینه های بروز ناراحتی‌های دیگر از قبیل اغتشاشات، خیزش ها و اعتراضات می‌شود. میزان اعتیاد بالا می‌رود و اکثر خودکشی‌ها هم در نتیجه ناراحتی های روحی و روانی و بریده شدن از جامعه پیش می‌آید. این ناراحتی که الان در جامعه وجود دارد، درمورد کرونا هم موثر است، مثلا فرد به خودش میگوید مراقبت‌ها بی معنی است و دوست دارد بمیرد. این نگرانی‌ها به دلیل فقدان شادی و نشاط در جامعه است.
دیدگاه خود را بنویسید