گفت و گو با دکتر فرزاد طلاکش، دبیرکل اتحادیه طیور:
مرغداران ما مخصوصا در مرغداری گوشتی به صورت خرده مالکی است. یعنی ما واحدهای بزرگ که صاحب برند باشند و بتوانند سرمایههای بزرگی را برای اینکار پیشبینی کنند، در کشور نداریم. ما حدودا ۲۰ هزار مرغداری داریم که میانگین آن در کشور زیر ۵۰ هزار قطعه است، حتی میتوانیم بگوییم بعضی از مرغداریهای ما زیر ۳۰ هزار قطعه هستند. بنابراین اینها توان مالی خیلی زیادی ندارند و همه امیدشان به این است که بتوانند نقدینگی کارشان را تامین کنند و بعد از فروش مرغ، جبران آن نقدینگی و هزینه دوره بعد تامین شود. از اردیبهشت امسال، ارزی که برای نهادههای دامی و واکسن و دارو تعلق میگرفت، نیمایی شدند و این باعث شد که مکملهای واکسن و دارو ۵ برابر شود. گرچه در قیمت تمام شده اثر آنها بیش از ۷ درصد نیست اما به هرحال نیاز به نقدینگی داشتند. اتفاق مهمی که افتاد این بود که نهادهها به طور مناسب، در اختیار مرغدار قرار نگرفت و کسانی که از قبل این نهادهها را داشتند، فرصت کردند که بتوانند این نهاده را به قیمت روز و ازاد غیردولتی بفروشند. در صورتی که اگر نظام توزیع درست انجام میگرفت، ما ذخیرههایی در انبار پشتیبانی امور دام داشتیم و آن میزانی هم که ترخیص میشد، میتوانست درست توزیع شود. اما متاسفانه به دلیل نظارتهایی که انجام نشد، علیرغم اینکه تمام تشکل های صنفی این پیش آگهی را داده بودند، کسی به تشکلهای صنفی توجه نکرد.
بنابراین اگر فعالیتی غیراقتصادی باشد یا اینکه مرغدار، توان نداشته باشد حتما ادامه نمیدهد. از دو ماه پیش جوجه ریزی هم به شدت کاهش پیدا کرد و جوجه یک روزه خیلی ارزان شد، از طرفی مرغداران مادری ضرر زیادی کردند و چون مرغداران نه توان مالی داشتند و نه امیدی به اینده که با ارز دولتی نهاده آن ها تامین شود، از این کار پس زدند. چیزی که امروز میبینید نظام عرضه و تقاضاست که بهم خورده. یعنی مرغ مازادی در بازار نیست که بشود گفت آنقدر به وفور هست که اگر مردم چند روز نخرند قیمتها کاهش پیدا میکند. ممکن است مقاومت اقتصادی و عدم خرید مردم به بازار پیامی بدهد و میزانی ارزان شود اما آن توقعی که ما از قیمت تمام شده مرغ داریم نمیافتد. ذخایر شرکت پشتیبانی امور دام هم ذخایر زیادی نیست که بتواند بازار را متاثر کند. الان سرانه کشور ما ۳۲ کیلوگرم در سال است که در ماه میشود ۲.۶ کیلو و هر خانواده در ماه باید ۹ کیلو مرغ مصرف کند که به دلیل عدم توان مالی نمیتواند این کار را انجام دهد. این عدد، به میزانی نیست که بشود گفت با استفاده از ذخایر میتوان ان را تامین کرد. قاعدتا یا دولت باید به سراغ واردات مرغ برود که عملا با قیمت ارز ممکن نیست یا نظام توزیع و مدیریت را به اصناف بسپارد.
دیدگاه خود را بنویسید